Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Ραμάλα – Επτά το πρωί ξεκινά η ώρα αιχμής στους κεντρικούς δρόμους των Παλαιστινιακών πόλεων. Οι μαθητές κατευθύνονται προς τα σχολεία και τα πανεπιστήμια τους και οι εργαζόμενοι στις θέσεις εργασίας τους.

Αλλά η χθεσινή μέρα δεν έμοιαζε με τις άλλες. Χιλιάδες φορτηγά και ταξί μπλόκαραν τους οδικούς κόμβους που συνδέουν τις πόλεις της Δυτικής Όχθης.

Η Ένωση των Εργαζομένων στις Μεταφορές στη Δυτική Όχθη προχώρησε σε πλήρη στάση εργασίας από τις επτά έως τις εννέα το πρωί, συνεχίζοντας με μερική στάση εργασίας για το υπόλοιπο της ημέρας.

Οι οδηγοί των ταξί, των λεωφορείων, και των φορτηγών,  διαμαρτύρονταν για την ραγδαία αύξηση του κόστους των καυσίμων, η οποία τελικά οδήγησε σε υψηλότερες τιμές για τα κύρια προϊόντα διατροφής.

Η στάση εργασίας οδήγησε σε βαριά κυκλοφοριακή συμφόρηση στις ώρες αιχμής το πρωί, με εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές και εργαζόμενους να  αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις.

Οι οδηγοί υποσχέθηκαν να επαναλάβουν την απεργία την ερχόμενη Δευτέρα – για μια ολόκληρη μέρα και σε όλη τη Δυτική Όχθη – εάν η κυβέρνηση του Σαλάμ Φαγιάντ δεν λάβει υπ’ όψη τα αιτήματά τους για την επαναφορά των τιμών των καυσίμων εκεί που βρίσκονταν πριν από την τελευταία αύξηση.

Το Al-Akhbar ρώτησε αρκετούς κατοίκους και ακτιβιστές στη Δυτική Όχθη για την λαϊκή κινητοποίηση που λαμβάνει χώρα κατά της ραγδαίας αύξησης των τιμών.

«Πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους ειρηνικά. Η κατάσταση έχει γίνει αφόρητη», δήλωσε ο Άχμαντ αλ-Μπαργκούτι.

Η πολιτική τάξη είναι σε σύγχυση και «δεν φαίνεται να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Υπάρχει  ρήξη της κοινωνικής κατάστασης σε όλες τις κατευθύνσεις και μέσα σε κάθε οικογένεια », συνέχισε.

«Από πού να ξεκινήσει κανείς; Υπάρχει ανεργία, πληθωρισμός, φτώχεια, πελατειακές σχέσεις, και προνομειακή  μεταχείριση, για να μην αναφέρουμε την κατοχή και τις καθημερινές καταχρήσεις από τους εποίκους. Και εκτός απ’ όλα αυτά,  υπάρχει και μια εξτρεμιστική δεξιά κυβέρνηση [στο Ισραήλ] και ένα τείχος που πνίγει το λαό », εξήγησε.

Ο Μπαργούτι εξέφρασε την πεποίθηση ότι αυτές οι συνθήκες  είναι «εργαλεία πίεσης που θα οδηγήσουν τον κόσμο να βγει στους δρόμους, είτε εναντίον των υψηλών τιμών  ή εναντίον της κατοχής μέσω μιας τρίτης Ιντιφάντα.   Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από μια λίστα λαϊκών αιτημάτων και να οδηγήσει  σε μια πραγματική επανάσταση για την ανατροπή της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ). »

Ο Sami Awad, από τη Ραμάλα, δήλωσε ότι αισθάνεται «ένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ του λαού και της Παλαιστινιακής Αρχής. Ο λαός δεν αισθάνεται ως μέρος της εξουσίας και η εξουσία  δεν αντιπροσωπεύει τις επιθυμίες και τις προσδοκίες του λαού. »

Ανέφερε ότι «η απουσία των εκλογών, μιας πραγματικής δημοκρατικής διαδικασίας, ενότητας και  κοινού οράματος για το μέλλον,  είναι μέρος του προβλήματος.»

«Υποστηρίζω το δικαίωμα του λαού να διαμαρτυρηθεί ειρηνικά για τα αιτήματά του. Είμαι υπέρ αυτής της κινητοποίησης, όχι μόνο επειδή θέλω να κατηγορώ και να διαμαρτύρομαι, αλλά να συμμετέχω πολιτικά. Είναι ευθύνη μας να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα καλύτερο μέλλον. Πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τα συμπτώματα και να εξετάσουμε την πραγματική αιτία πίσω από την οικονομική κρίση »,  συνέχισε ο Sami Awad.

Από την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, ο Roline Tafakji είπε στο Al-Akhbar ότι  «οι απαιτήσεις για την ανατροπή του Σαλάμ Φαγιάντ είναι ανεύθυνες. Όσοι γνωρίζουν τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από την ΠΑ θα ανακαλύψουν ότι Φαγιάντ δεν ήταν παρών. Είναι απλώς ένας αποδιοπομπαίος τράγος πριν από τις τοπικές εκλογές. “

«Το σενάριο θα είναι ως εξής. Ο Φαγιάντ θα ανατραπεί και τα βάρη της οικονομικής συμφωνίας του Παρισιού [υπεγράφη το 1994 με στόχο το συντονισμό των οικονομικών δεσμών με το Ισραήλ] θα πέσουν πάνω του.  Στη συνέχεια, οι πολιτικοί θα ξεκινήσουν την προώθηση ακατανόητων θεωριών  και θα κερδίσουν τις τοπικές εκλογές », και συνέχισε, «θα προτιμούσα να ζητήσουμε την ανατροπή  της οικονομικής συμφωνίας του Παρισιού, αντί να καίμε εικόνες του Φαγιάντ και να ζητάμε  την ανατροπή του ή την παραίτηση της κυβέρνησής του»,  είπε.

Ο Rami Deaibes από τη Τζενίν πιστεύει ότι «το δικαίωμα στις διαδηλώσεις είναι  ένα νόμιμο δικαίωμα. Είναι ένα μέσο   διαμαρτυρίας για τις υπέρογκες τιμές σε σχέση με το εισόδημα .  Η κατάσταση τώρα είναι ότι οι περισσότεροι πολίτες είναι όμηροι στους μισθούς τους και τα τραπεζικά δάνεια. Ζουν κάτω από  βαριά οικονομική  πίεση για τα προς το ζην.»

Ο Akram al-Natsheh από τη Χεβρώνα ήταν πιο άμεσος. «Η τελευταία αύξηση των τιμών ξεχείλισε το ποτήρι. Οι Παλαιστίνιοι ζουν σε κατάσταση φτώχειας και  ανεργίας εδώ και πάρα πολύ καιρό », είπε.

Εξήγησε ότι «καμία από τις υποσχέσεις δεν εκπληρώθηκαν, και τίποτα δεν κερδήθηκε εκτός από νέους φόρους και υπέρογκα τέλη που εισπράττει η Παλαιστινιακή Αρχή στις συναλλαγές.  Οι αυξήσεις αυτές συσσωρεύτηκαν κατά τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.»

Ο Natsheh τόνισε ότι οι διαμαρτυρίες γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς μέρα με τη μέρα. Πράγματι, οι διαμαρτυρίες είναι πιθανόν να κλιμακωθούν, εάν η Παλαιστινιακή Αρχή δεν αναλάβει άμεση δράση.

Παρά το γεγονός ότι οι διαμαρτυρίες περιστρέφονται γύρω από οικονομικά θέματα, υποστήριξε ότι στο βάθος κρύβεται μια υποβόσκουσα δυσαρέσκεια για τις συνολικές επιδόσεις της Παλαιστινιακής κυβέρνησης.

Πηγή: Al Akhbar
από:http://intifadagr.wordpress.com/


Πηγή: Al Akhbar