Οδεύοντας προς την άκρη της πόλης με κατεύθυνση τον Μ50, δύο οχήματα της Guardia Civil με διέταξαν να σταματήσω. Τοποθετήθηκαν το ένα μπροστά και το άλλο από πίσω μου. Μου ζήτησαν τα προσωπικά χαρτιά μου και αυτά του αυτοκινήτου. Κατευθύνθηκαν προς το αυτοκίνητο τους για να ελέγξουν τα χαρτιά μου, έτσι τουλάχιστον υπέθεσα εγώ. Επιστρέφοντας μου ζήτησαν να κατέβω από το αυτοκίνητο μου και να τους δώσω τα κλειδιά και με απομάκρυναν λίγο από το αυτοκίνητο. Εκείνη τη στιγμή εγώ πλησιάζω και τους ρωτώ εάν επιβεβαίωσαν τα στοιχεία της ταυτότητας μου και ότι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι χθες ήμουν σε μια συνάντηση στο Υπουργείο Εξωτερικών και ότι είμαι εκπρόσωπος του Στόλου της Ελευθερίας και του Rumbo a Gaza. Δεν μου απάντησαν, αλλά στη συνέχεια, βλέπω ότι άρχισαν να βγάζουν από τον χαρτοφύλακα μου τα προσωπικά μου χαρτιά και τις σημειώσεις μου σχετικά με τη συνάντηση του Rumbo a Gaza που μόλις είχε ολοκληρωθεί. Τότε τους είπα ότι δεν βλέπω κανέναν λόγο να καταχωρήσουν τα προσωπικά μου έγγραφα και ακόμα λιγότερο να τα φωτογραφίζουνι. Τότε με απομακρύνουν ακόμα περισσότερο προς την πόρτα του δικού τους αυτοκινήτου που βρίσκονταν πίσω από το δικό μου. Εκεί μου ζητούν αφαιρέσω τα πάντα από τις τσέπες μου, τα κλειδιά του, τα χρήματα, το τηλέφωνο, το πορτοφόλι με τις κάρτες μου συμπεριλαμβανομένου, και να τα βάλω στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου της Guardia Civil. Καταγράφονται τα πάντα. Είδα ότι το πορτοφόλι μου και η τηλεφωνική μου ατζέντα τα πήραν στο άλλο αυτοκίνητο όπου πηγαινο-ερχόταν ένας από τους πράκτορες, ο οποίος προφανώς είναι αυτός που έδινε τις εντολές.
Όλα τα προσωπικά χαρτιά μου, το πορτοφόλι, ο τηλεφωνικός κατάλογος, διευθύνσεις, τα κινητά τηλέφωνα και τα έγγραφα του Rumbo a Gaza έχουν πιθανώς παραποιηθεί από αυτούς, χωρίς την δική μου παρουσία. Επί μια ώρα βρίσκονταν επίσης μέσα στο αυτοκίνητο μου χωρίς την δική μου παρουσία.
Σε καμία περίπτωση δεν δήλωσαν την ταυτότητα τους, ούτε μου παρείχαν τις αιτίες για την συμπεριφορά τους. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι, μιας και έγινε γνωστή η ταυτότητα μου, με έπιασαν, τράβηξαν φωτογραφίες της προσωπικής μου ατζέντας και των έγγραφων που σχετίζονται με την πρωτοβουλία στην οποία προεδρεύω. Πάει καιρός που είχα να νιώσω τόσο αβοήθητος και αδύναμος.
Αλλά η έκπληξη μετατράπηκε σε πλήρη συναγερμό όταν φτάνοντας στο σπίτι μου, μου τηλεφωνεί και μου λέει η Asunción ότι και αυτούς επίσης τους περίμενε στην έξοδο του εμπορικού κέντρου η Guardia Civil. Κατέγραψαν ολόκληρο το αυτοκίνητο, τα σώματά τους, εξέτασαν τα διπλώματα τους και τα προσωπικά αντικείμενα. Αρνήθηκαν δε να δώσουν τους αριθμούς αναγνώρισης τους. Και ενώ τους κατέγραφαν, έλεγαν από το τηλέφωνο να φωτογραφίσουν τα πάντα. Αλλά οι σύντροφοί μας δεν εντόπισαν φωτογραφική μηχανή. Τις φωτογραφίες τις έπαιρναν στο δικό μου αυτοκίνητο.
Έχω έντονη την αίσθηση ότι η συνάντησή μας ήταν υπό παρακολούθηση και μας περίμεναν κατά την αναχώρηση μας. Αυτά είναι τα γεγονότα που έγιναν στις 15:00.
Τώρα θα πρέπει να προβληματιστούμε σχετικά με την ασφάλειά μας και πάνω απ 'όλα με τα υπόλοιπα καθήκοντα της εκστρατείας.
Ίσως δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, θα μπορούσε να κάνει τη κυβέρνηση μας τόσο νευρική. Ή ότι η κυβέρνησή μας θα μπορούσε να είναι τόσο υπόδουλη προς το Ισραήλ.
21 Απριλίου, 2011
Manuel Espinosa Añonuevo