Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Ο φρουρός, ένας νεαρός Παλαιστίνιος σε ένα παραδοσιακό κουβούκλιο φύλαξης με την παλαιστινιακή μαντίλα και το καλάσνικοφ στον ώμο μου σφίγγει το χέρι, και μου λέει στα αραβικά ‘καλώς ήρθες σύντροφε’.

Άμεσως μετά  πηγαίνουμε σε ένα χώρο που θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση με τον Ναγιέφ  Χαουάτμι . Ένας φιλόξενος χώρος όπου στο κεντρικό τείχος πίσω από το  γραφείου βρίσκονται πάνω από 20 φωτογραφίες μαρτύρων, στελεχών της οργάνωσης που έχουν σκοτωθεί σε μάχες στα κατεχόμενα, αλλά και στο εξωτερικό από τη Μoσσάντ. Μου εξιστορούν  με λίγα λόγια,  την προσωπική ιστορία του καθενός.

Ο σ. Χαουάτμι μπαίνει στο γραφείο χαμογελαστός με αγκαλιάζει και σε άψογα αγγλικά με καλωσορίζει. Ο σ. Χαουάτμι, μια μεγάλη προσωπικότητα της αραβικής και παγκόσμιας αριστεράς του 20ου αιώνα, μου μιλά με θαυμασμό για την Ελλάδα, για την ιστορία της, τους αγώνες του λαού της, για τις διαχρονικές σχέσεις της με τον Αραβικό πολιτισμό, ιδιαίτερα με τους Παλαιστινίους, που από μικρά παιδιά  διδάσκονται στην αρχαία ιστορία τους ότι γενέτειρα τους ήταν η Κρήτη. Χαμογελαστός,  μου λέει τα ελληνικά τους όμως τα έχουν ξεχάσει.  Η κουβέντα μας πηγαίνει  για τις επαφές και σχέσεις που είχε με ιστορικούς ηγέτες των εθνικό-απελευθερωτικών κινημάτων, του κομμουνιστικού κινήματος, ηγέτες της πρώην ΕΣΣΔ, τον Φιντέλ Κάστρο, τον Τσε Γκεβάρα, τον Νάσσερ, κ.λ.π.

Κριτικός στα χρόνια του «υπαρκτού», αμετανόητος μαρξιστής και δημοκράτης, από τα 14 του χρόνια στην αντίσταση των Παλαιστινίων, με πολύχρονες φυλακίσεις και τρεις  θανατικές καταδίκες σε Ισραήλ και Ιορδανία. Έχει μέσα του, την σοφία  των ανθρώπων που γεύτηκαν τις πικρίες μιας μεγάλης τραγωδίας του λαού του. Έχει και την ματιά που δηλώνει το πείσμα στον αγώνα, την προσήλωση μιας στάσης ζωής. Θεώρει τον εαυτό του παιδί της Παλαιστίνης, της διασποράς του λαού της, που δεν τα βάζει κάτω, τρεις  γενιές μετά τον μεγάλο διωγμό.

Οι ερωτήσεις ξεκινούν, η συνέντευξη καταλήγει να είναι ένας μαραθώνιος τριών ωρών. Σκέπτομαι, ποιος συντάκτης, ποια εφημερίδα,  θα μου δώσει πέντε χιλιάδες λέξεις…..

Ερ.: Πως βλέπετε τις μεγάλες ιστορικές αλλαγές που συντελούνται στον αραβικό κόσμο , ποιες οι επιπτώσεις στο Παλαιστινιακό πρόβλημα;

Απ.: Οι επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στην Τυνήσια, στην Λιβύη, στην Υεμένη, στο Μπαχρέιν, στην Αλγερία, στην Ιορδανία, στο Μαρόκο, ακόμα και στην Σαουδική Αραβία, μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο μιας νέας επαναστατικής ιστορικής περιόδου στην εξέλιξη των αραβικών χώρων. Αυτή η νέα επαναστατική περίοδος βασίζεται σε τρεις βασικούς πυλώνες, την δημοκρατία, στις ιδεολογικές, πολιτικές, κοινωνικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες,   σε μια καινούργια φάση τις αστικής δημοκρατίας,  την πλήρη  ισοτιμία και η ισότητα των δυο φύλων, ο τρίτος πυλώνας με μπορεί να εμπεριέχει τα καθοριστικά  στοιχεία της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτές οι μεγάλες αλλαγές προκαλούν σεισμικές δομικές ανατροπές στα πιο συντηρητικά τυραννικά, μοναρχικά, συντηρητικά καθεστώτα της ευρύτερης περιοχής μας, όπως επίσης και μεγάλους πονοκέφαλους στις Ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και το Ισραήλ.

Άρα, νέα συντάγματα, νέες  κοινωνικές δημοκρατικές δομές, βρίσκονται μπροστά μας,   αποτελούν μεγάλο κίνδυνο, ιδιαίτερα για τις μοναρχίες. Αναπόφευκτα αυτές οι μεγάλες επαναστατικές ανατροπές θα δώσουν νέα ώθηση στην υπόθεση της Παλαιστίνης. Εμείς, οι Παλαιστίνιοι, αυτοί που βρίσκονται στα κατεχόμενα, όσο και εμείς της διασποράς, ευελπιστούμε στο δυνάμωμα του εθνικού-απελευθερωτικού μας αγώνα, ώστε να δοθεί ένα οριστικό τέλος στη κατοχή και τις συνεχιζόμενες παράνομες  εποικιστικές πολιτικές του Ισραήλ. Ενα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, με την πλήρη κατοχύρωση όλων των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στις εστίες τους., όπως ρητά αναφέρετε στην   απόφαση  194 του συμβούλιου ασφάλειας του ΟΗΕ. Όλα αυτά στα πλαίσια μιας ισχυροποιημένης συμβιβαστικής λύσεις μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ. Ουσιαστικά μιλάμε για μια ένα ιστορική φάση , με την ανάδυση  του αστικού κράτος. Η αριστερά στον Αραβικό κόσμο πρέπει να επανατοποθετήσει την στρατηγική της. Να σταθεί στο ύψος τις ιστορικής αναγκαιότητας. Να πείσει, να γίνει ελκυστική, αγωνιστική, ακαταμάχητη σε ιδέες, πρώτη δύναμη στην νεολαία.

Ερ.: Στη  Δύση, στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε ορισμένους κύκλους της αριστεράς, ο σημερινός πρόεδρος την Παλαιστινιακής Αρχής, Ο Μ. Αμπάς, θεωρείται ελεγχόμενος από ισχυρά δυτικά κέντρα,  των ΗΠΑ και τις Ε.Ε., Η Χαμάς,  μια αυξανομένη  Παλαιστινιακή πολιτική δύναμη με « τρομοκρατικές πρακτικές » , η δίκιά σας οργάνωση συμμετέχει από θέσεις ευθύνης στην Παλαιστινιακή αρχή, πως τα σχολιάζετε όλα αυτά…..

Απ.: Με την λεγόμενη ιστορική συμφωνία του Όσλο, με την Γ. Αραφάτ, το Γ . Ράμπιν, υπό την «εποπτεία» των ΗΠΑ, την στήριξη της Ε.Ε. και των Αραβικών χωρών, μια νέα πολιτική πραγματικότητα πρόεκυψε για την περιοχή. Εμείς ήμασταν από την πρώτη στιγμή αντίθετη σε αυτήν τη πρωτοβουλία, όχι γιατί δυστυχώς επιβεβαιωθήκαν οι μεγαλύτεροι φόβοι μας, αλλά γιατί δεν υπήρχαν οι διεθνής εγγυήσεις για  το Ισραήλ που δεν τήρησε καμιά από τις ουσιαστικές συμφωνίες για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και του συμβουλίου ασφαλείας. Είκοσι χρόνια διαπραγματεύσεων από την πλειοψηφία της ΟΑΠ, χωρίς καμία πρόοδο, αντίθετα σοβαρά πισωγυρίσματα.  Ο Μ. Αμπάς δεν έχει σεβαστεί τις αποφάσεις της ΟΑΠ, των συλλογικών οργάνων. Εμείς δεν πρόκειται να συμμετέχουμε σε αυτήν την παρωδία. Όσο συνεχίζετε από το Ισραήλ, ο εποικισμός, η συνεχή κατασκευή του τείχους του «Απαρτχάιντ», η κλοπή της γης, του νερού, τα δικαιώματα που πηγάζουν για το λαό μας από το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, αυτό που ονομάζετε «διαπραγματεύσεις» δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ακραίο εμπαιγμό, μια τεράστια υποκρισία από πλευράς Ισραήλ, ΗΠΑ και των ισχυρών της Ε.Ε.

Τα συλλογικά όργανα του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ σύντομα θα πάρουν τις ανάλογες αποφάσεις που θα θέσουν όχι μόνο ζητήματα συμμετοχής μας  αλλά θα έχουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική και ανασυγκρότηση της ΟΑΠ στα πλαίσια στης ιστορικής συγκύριας, ώστε ο διάλογος αλλά και ο αγώνας να έχουν αποτέλεσμα.

Η ΟΑΠ,  έχει μια μακρόχρονη ιστορία, σήμερα έχουμε ανάγκη από μια επανίδρυση της, ένα  νέο αγωνιστικό , αντιστασιακό , πολιτικό προγραμματικό, ενωτικό συνασπισμό, που θα στηρίζεται στο βασικό αίτημα όλων μας, ένα  ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η Χαμάς εκφράζει την ιστορική άρχουσα τάξη της Παλαιστίνης. Μια τάξη που απείχε ενεργά των αγώνων μας από το 1948 έως τα μέσα το 1988. Ουσιαστικά είναι η ιδεολογική έκφραση των αδελφών μουσουλμάνων στην Παλαιστινιακή πολιτική πραγματικότητα. Μια βαθειά συντηρητική πολιτική δύναμη, που αντλεί τεράστια ποσά, τέσσερα  δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μόνο από την Σαουδική Αραβία αλλα και από άλλες μοναρχίες των Αραβικών χωρών. Μια δύναμη, που θεωρείται «φιλολαϊκή» γιατί απλά εκεί που έχει πολιτική εξουσία, εφαρμόζει πολιτικές οικονομικού προσεταιρισμού σε φτωχά λαϊκά στρώματα, ευάλωτα στις «φιλανθρωπικές»  πολιτικές της Χαμάς. Το βασικό ζήτημα είναι η πολιτική, στρατηγική και προγραμματική μας συναντίληψη. Αυτά είναι τα στοιχεία που κρίνουν τις πολιτικές οργανώσεις της Παλαιστίνης και την χρησιμότητα τους στον πατριωτικό μας αγώνα. Το δεξιό και ακροδεξιό Ισλάμ έχει δείγματα γραφής, στο Αφγανιστάν, στις Αραβικές μοναρχίες, αλλά και παλαιοτέρα κάτω από την πολιτική ομπρέλα των ΗΠΑ την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Ο πόλεμος των «πιστών» εναντίων των κοσμικών δυνάμεων, παραμένει ο βασικός πυρήνας των απόψεων της Χαμάς. Διαφωνούμε κατηγορηματικό στους  στόχους της Χαμάς, με τις «επιθέσεις αυτοκτονίας»  εντός του Ισραήλ.

Εμείς είμαστε αγωνιστές στις μάχες ενάντια  τον Ισραηλινό στρατό κατοχής και δεν δολοφονούμε  τους πολίτες. Η πολιτική της Χαμάς, με τις ενέργειες της ουσιαστικά στηρίζει τις πιο ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις του Ισραήλ. «Τρέφονται μεταξύ τους».

Ερ.: Σήμερα η Ελληνική κυβέρνηση του Κ. Παπανδρέου θεωρεί στρατηγικό σύμμαχο στην περιοχή μας  το Ισραήλ. Ενεργειακές συμφωνίες,  ευρεία πολιτική συνεργασία, στρατιωτική  συνεργασία, κοινά στρατιωτικά γυμνάσια είναι στην ατζέντα των δυο κυβερνήσεων. Ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, εκτιμά ότι μια τέτοια στενή συνεργασία είναι προς το συμφέρων του Ελληνικού λαού, χρησιμοποιώντας ως « γεωπολιτικό αντίβαρο» το Ισραήλ σε σχέση με την Τουρκία, πως τα βλέπετε όλα αυτά ;

Απ.: Οι ιστορικοί και πολιτικοί δεσμοί των λαών μας είναι δεδομένοι, ακατάλυτοι και αναμφισβήτητοι. Αγωνιστήκαμε ενάντια στην αποικιοκρατία, τον  φασισμό, παλέψαμε για δημοκρατία και λευτεριά. Η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ είναι ακροδεξιά, ξενοφοβική, διαχωρίζει τους πολίτες της στη βάση της καταγωγής, του αίματος και τις θρησκείας. Ήδη επεξεργάζεται η κυβέρνηση Νετανιάχου των διαχωρισμό και την διάκριση εβραίων και αράβων πολιτών του Ισραήλ στη βάση την «φυλετική και θρησκευτική καθαρότητα» ,μέσα από συνταγματικές αλλαγές που προωθεί. Στις διεθνείς σχέσεις, στις διακρατικές συμφωνίες πρέπει να υπάρχουν αρχές. Αναρωτιέμαι ποιες αρχές υποστηρίζει η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις της Τουρκίας και του Ισραήλ ερίζουν για το ποιος είναι καλύτερος χωροφύλακας των συμφερόντων των ισχυρών αυτοκρατοριών. Η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν έχουν ανάγκη από τέτοιες «φιλικές κυβερνήσεις». Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την φιλία και συνεργασία των λαών μας και ιδιαίτερα της αριστεράς στις δυο  όχθες της Μεσογείου.

Οι ΑΟΖ, είναι ένα σύνθετο ζήτημα, στο οποίο έχει άμεσο συμφέρων και  η Παλαιστίνη, όπως και η δικιά σας χώρα. Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να ισχύει μόνο για την εκμετάλλευση των ενεργειακών  πηγών της μεσογείου και να μην ισχύει για τους λαούς που δεν έχουν πατρίδα και δικαίωμα να επιβιώσουν. Η Παλαιστίνη έχει υπομονή. Έχει εμμονή και πείσμα. Θα γευτούμε μαζί την νίκη των λαών μας.

* Ο Κώστας Ήσυχος είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνος για την εξωτ. πολιτική και άμυνα

Πηγή: iskra.gr