Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Σε αντίθεση με την φτώχεια του πληθυσμού της Γάζας βρίσκεται το πλούσιο κληροδότημα  των αποθεμάτων φυσικού αερίου της παλαιστινιακής επικράτειας. Τριάντα-έξι μίλια από τις ακτές βρίσκεται η ρυμουλκούμενη εξέδρα πετρελαίου Gaza Marine 1, κάτω από την οποία βρίσκεται το  θησαυροφυλάκιο της Γάζας: τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που η εταιρεία British Gas εκτιμάει ότι είναι αξίας περίπου 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο, ποτέ  το αέριο δεν βγήκε από το βυθό και το κέρδος παραμένει μια ψευδαίσθηση. Γιατί;

Τα πεδία ανακαλύφθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα από μία από τις κορυφαίες εταιρείες φυσικού αερίου στον κόσμο, την British Gas (BG), η οποία εκείνη την εποχή  λειτουργούσε στο Σινά. Το 1999 υπεγράφη η συμφωνία της  Γάζας, σύμφωνα με την οποία η BG θα είχε το μεγαλύτερο μέρος στην άδεια εξόρυξης. Η συμφωνία θα επωφελούσε επίσης τον παλαιστινιακό λαό μέσω φόρων και δικαιωμάτων από την εξόρυξη.. Η εκτίμηση της BG ήταν ότι τα 800 εκατομμύρια δολάρια της επένδυσης θα γίνονταν πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια, ένα κέρδος πάνω από τετρακόσια τοις εκατό.

Το πρόγραμμα κύλησε ομαλά στην αρχή. Μεταξύ των ετών 2000 και 2002 η BG δαπάνησε περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια σε γεωτρήσεις και μελέτες. Υπήρχε μόνο ένα εμπόδιο: το Ισραήλ.

ΟΙ Ισραηλινοί πολιτικοί συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο που αποτελούσε το φυσικό αέριο  στο μέλλον της κατοχής της Παλαιστίνης. Επειδή,  όσο η Γάζα παραμένει φτωχή και εξαρτώμενη οικονομικά από τη διεθνή υποστήριξη, τόσο θα παραμένει και πολιτικά φτωχή.

Το Ισραήλ επομένως ισχυρίστηκε ότι, αφού η Παλαιστινιακή Αρχή δεν θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει την ασφάλεια των σημαντικών κατασκευών που σχετίζονται με την εξόρυξη φυσικού αερίου, ο αγωγός θα κατασκευαστεί από τον τομέα του φυσικού αερίου απευθείας προς τα ισραηλινά λιμάνια. Οι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι απέρριψαν αμέσως την πρόταση αυτή, διότι θα στερούσε  από το λαό  της Γάζας τα κέρδη  από την εξόρυξη του φυσικού αερίου.

Επίσης, επειδή  θα ήταν ο κύριος αγοραστής του φυσικού αερίου της Γάζας, το Ισραήλ είχε και άλλους τρόπους για να αποτρέψει την εξόρυξη. Κατά τις διαπραγματεύσεις τιμών με την BG, το Ισραήλ επέμεινε σε μια τιμή, για το φυσικό αέριο, που  ήταν σχεδόν τρεις φορές χαμηλότερη από την κανονική τιμή της αγοράς εκείνη την εποχή. Δεδομένου ότι έτσι τα κέρδη θα ήταν σημαντικά χαμηλότερα από ό, τι αναμενόταν αρχικά, η BG αποφάσισε τελικά να εγκαταλείψει τις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ, το 2007.

Αντ' αυτού, η BG άρχισε να κοιτάζει αλλού για πιθανούς αγοραστές. Με τη μετατροπή του φυσικού αερίου  σε υγροποιημένο  φυσικό αέριο (LNG), η BG θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε μεγαλύτερες αγορές, στην Ιαπωνία και την Κορέα.

Ωστόσο,το Ισραήλ έβαλε και πάλι εμπόδια. Αυτή τη φορά, οι ισραηλινές αρχές ισχυρίστηκαν ότι η εξορυκτική δραστηριότητα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με την έγκρισή τους. Σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία, ωστόσο, αυτό είναι ψευδές. Σύμφωνα με τις Συμφωνίες του Όσλο το 1993,  τα παλαιστινιακά εδάφη έχουν το δικαίωμα στα χωρικά ύδατα. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982, διευκρινίζει ότι οι παράκτιες χώρες έχουν το δικαίωμα σε μια αποκλειστική οικονομική ζώνη που εκτείνεται 200 ​​ναυτικά μίλια (περίπου 370 χιλιόμετρα) από τη στεριά. Σύμφωνα με τη σύμβαση, "μια παράκτια χώρα έχει τον έλεγχο των οικονομικών πόρων εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της."

Παρά τις παράνομες αξιώσεις του Ισραήλ, τίποτα δεν θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση – έτσι η BG σταμάτησε το έργο. Τα ανεκμετάλλευτα αποθέματα φυσικού αερίου είναι μια ακόμα χαμένη οικονομική ευκαιρία για τη Γάζα, η οικονομία της οποίας έχει καταστραφεί από την πολιορκία του Ισραήλ που επιβλήθηκε μετά την εκλογή της Χαμάς το 2006.

Σήμερα, το αέριο παραμένει παγιδευμένο  600 μέτρα κάτω από τη θάλασσα, κρυμμένο από τον παλαιστινιακό λαό, και εκεί ακριβώς είναι που θέλει  το Ισραήλ  να βρίσκεται.