Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Την ώρα που τα Ισραηλινά F-16 έσπερναν τις φονικές τους βόμβες ενάντια σε όποιον είχε την ατυχία να χαρακτηριστεί από το Ισραήλ ως τρομοκράτης, ανάμεσά τους και ένα δωδεκάχρονο αγόρι, οι Παλαιστίνιοι συνέχιζαν να πηγαίνουν στις δουλειές τους, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, ενώ στους δρόμους συναντούσε κανείς ακόμα και γαμήλιες αυτοκινητοπομπές…

Η Εβδομάδα ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ, που ήταν από καιρό προγραμματισμένη να γίνει αυτές τις μέρες, επίσης συνεχίστηκε, ανοίγοντας τις εκδηλώσεις της με μια συνεργασία καλλιτεχνών από την Παλαιστίνη και από την απελευθερωμένη σήμερα Νότιο Αφρική. Ο τίτλος του οκτάλεπτου βιντεοκλίπ, “The New Black”, παραπέμπει ξεκάθαρα στην ομοιότητα ανάμεσα στο Νοτιοαφρικανικό απαρχτάιντ και την απάνθρωπη πραγματικότητα που ζει ο Παλαιστινιακός λαός.

Ο Παλαιστίνιος ουτίστας Μοχάμεντ Ομάρ που ζει στη Γάζα και το νοτιοαφρικάνικο συγκρότημα The Mavrix ένωσαν τις μουσικές τους δυνάμεις και, αψηφώντας την πολιορκία και τα χιλιόμετρα που τους χωρίζουν, δημιούργησαν αυτό το δυνατό ντοκουμέντο, που ταυτίζει τον αγώνα των Παλαιστινίων με τον πολυετή αγώνα που έδωσαν οι Νοτιοαφρικανοί ενάντια στο δικό τους Απαρτχάιντ, ως την τελική του κατάρρευση το 1994.

“Χαιρετίζουμε όλους τους κατοίκους της Γάζας και όλους τους Παλαιστίνιους, με την υπόσχεση ότι θα παραμείνουμε αφοσιωμένοι στον σκοπό της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης”, είπε ο νοτιοαφρικανός Siphiwe Thusi, πρώην πολιτικός κρατούμενος που αγωνίστηκε ενάντια στο Απαρτχάιντ. Αναφερόμενος στο βιντεοκλίπ είπε: “Σκοπός μας είναι να παραμείνει το Παλαιστινιακό ζήτημα στο προσκήνιο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής στη χώρα μας. Γι’ αυτό και δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε για τον αγώνα σας -στην κυβέρνησή μας, στα ΜΜΕ και όπου αλλού μπορούμε- μέχρι να φτάσει η πολυπόθητη ώρα της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης”.

Ο Thusi μας μίλησε από το Soweto, τη Νοτιοαφρικανική επαρχία που από το 1976 υπήρξε η καρδιά της νοτιοαφρικανικής ιντιφάντα ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς των λευκών. Αν και η σύνδεση μέσω skype ήταν κάπως δύσκολη, εξαιτίας της αστάθειας των ιντερνετικών υποδομών της Γάζας και των συχνών διακοπών ρεύματος, η ομιλία του Thusi χειροκροτήθηκε με πάθος από τους 50 και βάλε ανθρώπους που παρακολούθησαν από κοντά την Εβδομάδα ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ.

Μετά την προβολή του βιντεοκλίπ, η πλειοψηφία ζήτησε να ξαναπροβληθεί. Και τις δύο φορές, στο τέλος της προβολής, το κοινό σηκώθηκε όρθιο και ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα.

Δεύτερη μέρα: συζητήσεις με Άραβες συγγραφείς.

Η Susan Abulhawa, συγγραφέας του γλαφυρού και συγκινητικού βιβλίου “Πρωινά στην Τζενίν”, μίλησε για πρώτη της φορά για τα χρόνια που έζησε στην εξορία. “Είναι η πρώτη φορά που μιλάω μπροστά σε κοινό για την προσωπική μου ζωή ως εξόριστη”, είπε. “Στην εξορία, υπάρχουν αυτοί που σε εκμεταλλεύονται, αυτοί που ασκούν βία επάνω σου και αυτοί που νιώθουν τις δυσκολίες σου και στέκονται στο πλάι σου. Το να ζεις νιώθοντας πως δεν έχεις μια γη κάτω απ’ τα πόδια σου, σημαίνει ότι η ίδια σου η ζωή εξαρτάται από τις διαθέσεις εκείνων που σου στερούν κάθε ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας”, είπε η Susan.

Η ομιλία της διακόπηκε αρκετές φορές λόγω προβλημάτων στη σύνδεση ή λόγω διακοπών στην ηλεκτροδότηση. Παρ’ όλ’ αυτά, η Susan μίλησε κατευθείαν στην καρδιά όλων μας. Κάποιοι δάκρυσαν όταν την είδαν να κομπιάζει και να σταματά την αφήγησή της, συγκινημένη από τη θύμηση των όσων έζησε όντας μακριά από την πατρίδα της, την Παλαιστίνη. Το μόνο όπλο που έχει στα χέρια του το Ισραήλ, είπε η Susan, είναι η στρατιωτική του ισχύς. Οι Παλαιστίνιοι από την άλλη, έχουν ως μοναδικό τους όπλο την πανανθρώπινη έννοια της δικαιοσύνης. “Συνεχίζουμε τον αγώνα μας πάνω στο δρόμο που χάραξαν όσοι αγωνίστηκαν για την ελευθερία, είτε στη Νότια Αφρική είτε στη Βόρεια Αμερική. Ο δικός μας αγώνας δίνεται στο όνομα της δικαιοσύνης, και είναι ακριβώς αυτό που φοβάται το Ισραήλ. Αυτό είναι το πεδίο της δικής μας μάχης.”

Μετά την Abulhawa, το λόγο πήρε ο Αιγύπτιος συγγραφέας και ακτιβιστής Ahdaf Soueif. “Η Χερσόνησος του Σινά δεν θα παραμείνει μια έρημος μόνο και μόνο επειδή κάποτε (το 1979) η Αίγυπτος και το Ισραήλ υπέγραψαν μεταξύ τους μια συμφωνία”, είπε ο Soueif. “Ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού είναι και αγώνας των Αιγυπτίων. Ακόμα και αν εσείς μας συγχωρέσετε για το σιδηρούν παραπέτασμα που όρθωσε το παλαιό καθεστώς της Αιγύπτου ανάμεσα στους λαούς μας, στραγγαλίζοντας τους ανθρώπους της Γάζας, εμείς τους εαυτούς μας δεν πρόκειται να τους συγχωρέσουμε ποτέ.”

Ο Soueif χρειάστηκε να παρατείνει τον προγραμματισμένο χρόνο της σύνδεσης, προκειμένου να απαντήσει στα ερωτήματα που του έθεσαν κάποιοι νεαροί φοιτητές και ακαδημαϊκοί από τη Γάζα. Οι περισσότερες ερωτήσεις σχετίζονταν με την Αιγυπτιακή Επανάσταση, ενώ κάποιες άλλες αφορούσαν τις μετεπαναστατικές σχέσεις Αιγύπτου και Παλαιστίνης. Ο Soueif απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και υπογράμμισε ότι η αιγυπτιακή επανάσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη όσο η Αίγυπτος συμμετέχει στον στραγγαλισμό της Λωρίδας της Γάζας.

Τρίτη μέρα

Κατά τη διάρκεια της πρώτης προβολής του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ Roadmap to Apartheid, αν κοίταζε κανείς γύρω του θα έβλεπε πολλά δακρυσμένα πρόσωπα. Άνθρωποι της διανόησης -ανάμεσά τους ο Jeff Halper, o Na’eem Jeenah, ο Ali Abunimah, και o Ilan Pappe- αλλά και άλλοι, μέλη οργανώσεων όπως η B’Tselem ή το Ισραηλινό Κέντρο Πληροφόρησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα, κατέδειξαν ξεκάθαρα με τις παρεμβάσεις τους τον παραλληλισμό ανάμεσα στις πρακτικές καταπίεσης του Νοτιοαφρικανικού Απαρτχάιντ και τις τακτικές που εφαρμόζει το σημερινό κράτος του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων.

“Τα προηγούμενα χρόνια που συμμετείχα στις εκδηλώσεις της Εβδομάδας ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ, την περισσότερη ώρα έστελνα μηνύματα στο τουίτερ. Αυτή τη φορά, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από την οθόνη”, είπε ο νεαρός μπλόγκερ από τη Γάζα Ebaa Rezeq. “Το ντοκιμαντέρ Roadmap to Apartheid είναι τόσο διδακτικό και συγκινητικό επειδή κι εμείς εδώ ζούμε έναν καθημερινό αγώνα και ξαφνικά ανακαλύπτουμε ότι, πριν από μερικές δεκαετίες, οι άνθρωποι στη Νότιο Αφρική έζησαν έναν παρόμοιο αγώνα. Είναι τρομερό αν σκεφτεί κανείς ότι, στον 21ο αιώνα, υπάρχει ακόμα ένας ολόκληρος λαός που παλεύει με τον εφιάλτη του απαρτχάιντ”.

Η συμμετοχή του κόσμου

Στα τρία χρόνια που μετρά η διοργάνωση, η φετινή Εβδομάδα ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ ήταν αυτή με τη μεγαλύτερη συμμετοχή. Η οργάνωση των εκδηλώσεων ήταν πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες χρονιές, ενώ φάνηκε πως το κίνημα του ακαδημαϊκού, πολιτιστικού και οικονομικού μποϊκοτάζ του Ισραήλ αποκτά ολοένα μεγαλύτερη δυναμική στους κύκλους των φοιτητών και των αποφοίτων”.

“Η Εβδομάδα ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερη”, είπε ο Rezeq. “Από χρόνο σε χρόνο, φιλοξενεί όλο και πιο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, προσφέροντας σε όλους εμάς, ακτιβιστές και Παλαιστίνιους, όλο και πιο χρήσιμα στοιχεία και πληροφορίες. Η συμμετοχή μας πραγματικά αξίζει τον κόπο”.

“Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να ξέρουμε ότι υπάρχουν σε όλο τον κόσμο άνθρωποι που μας στηρίζουν”, λέει ο 23χρονος Bessan al-Masri, απόφοιτος Αγγλικής λογοτεχνίας που παρακολούθησε όλες τις εκδηλώσεις της Εβδομάδας ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ. “Η κυριότερη συμβολή της διοργάνωσης είναι ότι δείχνει σε όλους την ταύτιση των πρακτικών του Ισραήλ με το έγκλημα του απαρτχάιντ”.

Σημαντικές ήταν και οι παρεμβάσεις των ίδιων των διοργανωτών της Εβδομάδας ενάντια στο Ισραηλινό Απαρτχάιντ. “Στην πρώτη μας διοργάνωση, πριν από τρία χρόνια, ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν πολύ μικρός”, είπε ο Ayah Bashir, απόφοιτος πανεπιστημίου και μέλος της οργανωτικής ομάδας. “Η φετινή διοργάνωση υπήρξε ανέλπιστα επιτυχημένη, κι αυτό χάρη στη μεγάλη προσέλευση κόσμου”.

Αύριο θα συνδεθούμε μέσω skype με τους Goldsmiths, φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Η συζήτηση θα αφορά κυρίως τον φοιτητικό ακτιβισμό και τις καμπάνιες προώθησης του κινήματος BDS μέσα από τους χώρους των πανεπιστημίων. Τις επόμενες μέρες θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον Samah Idrees, τον Λιβανέζο συγγραφέα και ακτιβιστή του κινήματος BDS, θα συνδεθούμε μέσω skype με την Συμμαχία Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη (Palestine Solidarity Alliance) και νοτιοαφρικανούς ακτιβιστές που πολέμησαν το εκεί Απαρτχάιντ, θα ταξιδέψουμε με τις μουσικές του Παλαιστίνιου Tariq Shadid που ζει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα παρακολουθήσουμε το ντοκιμαντέρ Tears of Gaza και θα κλείσουμε την φετινή διοργάνωση με παράσταση παραδοσιακών παλαιστινιακών χορών και φεστιβάλ ζωντανής μουσικής.

Πηγή: Electronic Intifada

από: http://intifadagr.wordpress.com/