Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Προς τον ισραηλινό πρωθυπουργό,
Προς τον ”υπουργό Άμυνας”,
Θέμα: Άρνηση παρουσίασης για υποχρεωτική στρατολόγηση.

Ο υπογράφων, Omar Zahr Eldin Mohammad Saad από το χωριό του Mughar – Γαλιλαία, έχω λάβει ειδοποίηση να παρουσιαστώ στα γραφεία στρατολογίας  στις 31.10.2012, για να υποβληθώ σε ελέγχους, σύμφωνα με το νόμο υποχρεωτικής στράτευσης που επιβάλλεται στην κοινότητα Δρούζων. Θα ήθελα να τονίσω τα εξής:

Αρνούμαι να εμφανιστώ στους ελέγχους γιατί αντιτίθεμαι στο νόμο της υποχρεωτικής στράτευσης που επιβλήθηκε στην κοινότητά μου των Δρούζων. Αρνούμαι γιατί είμαι ένας άνθρωπος της ειρήνης και μισώ όλες τις μορφές βίας, και ο στρατιωτικός θεσμός αποτελεί για μένα το αποκορύφωμα της σωματικής και ψυχολογικής βίας. Από τότε που έλαβα την ειδοποίηση να παρουσιαστώ για τους ελέγχους, η ζωή μου έχει αλλάξει, έγινα πιο νευρικός, οι σκέψεις μου έχουν ταραχθεί, θυμήθηκα χιλιάδες σκληρές εικόνες και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να φοράει στρατιωτική στολή και να συμμετέχει στην καταστολή του Παλαιστινιακού μου λαού ή να πολεμάει τα αδέρφια μου τους Άραβες.  Αρνούμαι να υπηρετήσω στον  ισραηλινό στρατό και σε οποιαδήποτε άλλο στρατό, για συνειδησιακούς και εθνικιστικούς λόγους. Μισώ την αδικία και αντιτίθεμαι στην κατοχή. Μισώ τη μισαλλοδοξία και τον περιορισμό των ελευθεριών. Μισώ αυτούς που συλλαμβάνουν παιδιά, ηλικιωμένους και γυναίκες.

Είμαι μουσικός, παίζω βιόλα, έχω παίξει σε πολλά μέρη, έχω φίλους μουσικούς από τη Ραμάλα, την Ιεριχώ, την Ιερουσαλήμ, τη Χεβρώνα, τη Νάμπλους, τη Τζενίν, τη Σαφά-Αμρ, την Εϊλαμπούν, τη Ρώμη, την Αθήνα, το Αμάν, τη Βηρυτό, τη Δαμασκό, το Όσλο, και όλοι παίζουν για την ελευθερία, την ειρήνη και την ανθρωπότητα, όπλο μας είναι η μουσική και δεν θα έχουμε κανένα άλλο όπλο.

Είμαι από μια κοινότητα που της έχουν φερθεί άδικα, με έναν άδικο νόμο, πώς είναι δυνατόν να πολεμήσουμε τους συγγενείς μας στην Παλαιστίνη, τη Συρία, την Ιορδανία και το Λίβανο; Πώς μπορώ να κρατήσω  όπλα εναντίον των αδελφών μου και των ανθρώπων στην Παλαιστίνη; Πώς μπορώ να γίνω ένας στρατιώτης σε ένα σημείο ελέγχου στην Καλάντια ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο ελέγχου, αφού έζησα τις αδικίες σε αυτά τα σημεία ελέγχου; Πώς μπορώ να εμποδίσω κάποιον από τη Ραμάλα να επισκεφτεί την πόλη του, την Ιερουσαλήμ; Πώς μπορώ να φρουρώ το τείχος του απαρτχάιντ; Πώς μπορώ να γίνω δεσμοφύλακας για τους δικούς μου ανθρώπους, ενώ γνωρίζω ότι η πλειονότητα των κρατουμένων είναι αιχμάλωτοι της ελευθερίας και άνθρωπου που επιζητούν δικαιώματα και ελευθερίες;

Παίζω για τη χαρά, για την ελευθερία, για μια δίκαιη ειρήνη, με βάση το σταμάτημα των εποικισμών, το τέλος της κατοχής στην Παλαιστίνη, τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά του, την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων από τις φυλακές και την επιστροφή των εκτοπισμένων προσφύγων στα σπίτια τους.

Πολλοί από τους νέους της κοινότητάς μου έχουν κάνει την υποχρεωτική θητεία τους στο στρατό, και ποια είναι η απολαβή; Διακρίσεις σε όλους τους τομείς, τα χωριά μας είναι  φτωχότερα, τα εδάφη μας κατασχέθηκαν, δεν υπάρχουν σχέδια  και  βιομηχανικές ζώνες. Τα ποσοστά των αποφοίτων πανεπιστημίου στα χωριά μας είναι από τα χαμηλότερα στην περιοχή ενώ τα ποσοστά ανεργίας είναι τα υψηλότερα. Αυτός ο  υποχρεωτικός νόμος μας έχει κρατήσει μακριά από τους αραβικούς δεσμούς μας.

Φέτος, θα τελειώσω το λύκειο, και ζητώ να ολοκληρώσω την πανεπιστημιακή εκπαίδευση μου. Είμαι βέβαιος ότι θα προσπαθήσετε να με κάνετε να παραδεχτώ την ανθρώπινη φιλοδοξία μου, αλλά μπορώ να το ανακοινώσω δυνατά:

Είμαι ο Omar Zahr Eldin Mohammad Saad και δεν θα είμαι το λάδι στη φωτιά του πολέμου σας, και δεν θα είμαι ένας στρατιώτης στο στρατό σας.

Υπογραφή: Omar Saad

 

Πηγή: IMEMC

από: intifadagr.wordpress.com/