Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

«Είμαι εκστατικός που είμαι πίσω στα πάτρια εδάφη και πάλι μαζί με την οικογένειά μου, αλλά γνωρίζω καλά ότι υπάρχουν εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που τους αρνούνται την πιθανότητα να βιώσουν αυτή τη χαρά και περιμένουν πολύ περισσότερο καιρό από μένα. Θα ήθελα να αναγνωρίσω τη σκληρή δουλειά του προσωπικού της Αυστραλιανής Πρεσβείας στο Τελ Αβίβ – δυστυχώς αυτά τα ευχαριστήρια δεν μπορούν να επεκταθούν σε υπουργικό επίπεδο.

Ο σκοπός των Κυμάτων Ελευθερίας ήταν τριπλός. Θέλαμε να τραβήξουμε την προσοχή στη συλλογική τιμωρία του λαού της Γάζας, που εξαναγκάζεται σε έναν παράνομο αποκλεισμό που έχει επιβληθεί από το 2007. Αυτός ο αποκλεισμός έχει ως αποτέλεσμα το 80% του λαού της Γάζας να έχει γίνει εξαρτώμενο από τον ΟΗΕ για τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες όπως η ιατρική φροντίδα. Ακόμα και η μετακίνησή τους περιορίζεται.

Δεύτερον, είχαμε ως σκοπό να πάρουμε κάποιες από τις τόσο αναγκαίες ιατρικές προμήθειες στη Λωρίδα της Γάζας. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να το κάνουμε καθώς οι Ισραηλινές Δυνάμεις Κατοχής ανέβηκαν στο σκάφος 40 ναυτικά μίλια έξω στη θάλασσα, σε διεθνή ύδατα… Μας απήγαγαν και μας πήραν στο Ισραήλ, μας έβγαλαν δια της βίας από το καράβι, πολλοί άνθρωποι στο Ταχρίρ δέχθηκαν επίθεση και αλυσοδέθηκαν. Ο Ντέιβιντ Χιπ δέχθηκε επίθεση με τέηζερ κατά τη διάρκεια του ρεσάλτο.

Αυτό είναι εξωφρενικό. Ήμασταν ειρηνικοί ακτιβιστές. Είχαν ήδη ελέγξει το πλοίο μας και δεν είχαν βρει όπλα, οτιδήποτε που ισχυρίζονταν στα ΜΜΕ ότι είχαμε. Παρόλα αυτά συνέχιζαν να μας κρατούν χωρίς προφανή λόγο.

Είμαι απογοητευμένος από το Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων που δεν είπε τίποτα παραπάνω για την παράνομη κράτησή μου στο Ισραήλ, αλλά θα ήθελα να περάσω στο τρίτο σημείο σχετικά με τα Κύματα Ελευθερίας, που είναι η πίεση στην κυβέρνηση της Αυστραλίας να σταματήσει να είναι τόσο απολογητική για της πολυάριθμες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ και να αρχίσει να… υποστηρίζει την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γιατί πήγα; Για να αναφερθώ στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Η αδικία οπουδήποτε είναι απειλή στη δικαιοσύνη παντού. Τα Κύματα Ελευθερίας θα συνεχίσουν μέχρι η Γάζα, όλη η Παλαιστίνη, να είναι ελεύθερη.

Στο Ασντότ αρνηθήκαμε να φύγουμε από το σκάφος. Μας έβγαλαν δια της βίας. Πολλοί από εμάς έχουμε ακόμα μελανιές από το επεισόδιο. Όλος ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός μας, μας αφαιρέθηκε. Εάν το Ισραήλ ενεργούσε νόμιμα, δεν [καταλαβαίνω] γιατί θα έπρεπε να μας πάρουν όλες τις κάμερες και το υλικό από το επεισόδιο – προφανώς προσπαθούσαν να κρύψουν κάτι. […]

» Ήμασταν σίγουρα έξω από τα ισραηλινά χωρικά ύδατα. Ήμασταν σε διεθνή ύδατα, ήταν μια πειρατική ενέργεια. Εάν ήταν Σομαλοί πειρατές, ο κόσμος θα είχε χρησιμοποιήσει όρους όπως «απαγωγή», αλλά επειδή είναι ένας κρατικός παράγοντας διεκδικούν κάποια νομιμοποίηση και χρησιμοποιούν τον όρο «κράτηση». Σίγουρα δεν ήταν κράτηση, ήταν απαγωγή. Ποτέ δεν είχαμε σκοπό να πάμε στο Ισραήλ. Μας πήραν δια της βίας εκεί και μετά μας κράτησαν για παράνομη είσοδο. Και πάλι είμαι μπερδεμένος.

Καθώς έφευγα από τη φυλακή Γκιβόν, τους είπα ότι θα τους ξαναδώ του χρόνου.

Θα πρέπει να κάνουμε αγωγή να πάρουμε πίσω το πλοίο μας. Το Ταχρίρ έχει κατασχεθεί και από την ιστορία των προηγούμενων στολίσκων ξέρουμε ότι θα είναι αγώνας να πάρουμε το πλοίο μας πίσω και αν το καταφέρουμε δε θα είναι σε καλή κατάσταση. Έτσι χρειάζεται να πάρουμε το πλοίο μας πίσω, να το επισκευάσουμε και να ξανασαλπάρουμε προς τη Γάζα. Θα συνεχίζουμε να πλέουμε προς τη Γάζα μέχρι η Παλαιστίνη και η Γάζα να είναι ελεύθερες.

Δεν κατάφερα να δω δικαστή. Μου είπαν ότι θα έπρεπε να δω δικαστή την Τετάρτη… αλλά μετά ανακάλυψα ότι δεν ήταν δικαστής, δεν ήταν παρά ένας υπάλληλος του αλλοδαπών. Υπήρχε πολύ παραπληροφόρηση. Αρχικά μας είπαν ότι θα ήταν 72 ώρες, μετά ότι οι 72 ώρες δεν ξεκινάνε μέχρι ο δικαστής να έχει υπογράψει ένα έγγραφο, μετά μας είπαν ότι θα μπορούσε να είναι έως και 60 μέρες, κάτι το οποίο θα ήταν μεγάλος αγώνας, αλλά τίποτα σε σύγκριση με το τι περνάνε οι Παλαιστίνιοι. Είναι προνόμιο να είσαι αλληλέγγυος με τον λαό της Παλαιστίνης… Θα συνεχίσω να ξαναπηγαίνω μέχρι η Παλαιστίνη να είναι ελεύθερη». (Green Left)
 

Ο Σκωτσέζος ρεπόρτερ του Press Tv απελάθηκε στην Τουρκία, χωρίς να του επιστραφεί ο εξοπλισμός του (λάπτοπ, κινητά, κάμερες κ.λπ.). Οι Ισραηλινοί του επέστρεψαν μόνο «κάποια από τα ρούχα, το διαβατήριο και το πορτοφόλι» του. Δήλωσε ότι ένας από τους λόγους της απαγωγής ήταν ο παραδειγματισμός για μελλοντικές αποστολές, ότι δεν είναι τόσο εύκολο να σπάσει ο αποκλεισμός. Παρόλα αυτά δήλωσε ότι οι ακτιβιστές ήδη κάνουν σχέδια για τον επόμενο στολίσκο. (Press TV)

 
Επέστρεψαν καθώς φαίνεται και οι τελευταίοι Ιρλανδοί συμπεριλαμβανομένου του Ευρωβουλευτή Πώλ Μέρφυ.  Σε μήνυμα στο facebook έγραψε: «Κατευχαριστημένος που επέστρεψα σπίτι. Ευχαριστώ για τα πολλά μηνύματα υποστήριξης. Ο αγώνας για το σπάσιμο του αποκλεισμού και τον τερματισμό της καταπίεσης των Παλαιστίνιων συνεχίζεται!».
 

Σε πολλές από τις πρόσφατες ανακοινώσεις τους οι Ιρλανδοί διοργανωτές υπογραμμίζουν:

«Ο λόγος που αυτοί που ήταν κρατούμενοι ανέλαβαν αυτό το ταξίδι στη Γάζα ήταν να δείξουν την αλληλεγγύη τους στον απλό κόσμο της Παλαιστίνης που έχει χάσει τις βασικές ελευθερίες του ως αποτέλεσμα του στρατιωτικά επιβαλλόμενου αποκλεισμού. Οι 14 ακτιβιστές δικαιωμάτων ανέλαβαν άμεση δράση για το σπάσιμο του αποκλεισμού.

Τα Κύματα Ελευθερίας ποτέ δεν είχαν σκοπό να επικεντρωθεί η προσοχή στους 27 ανθρώπους πάνω στο Σίρσε και το Ταχρίρ, αλλά στα 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους στη Γάζα – οι μισοί εκ των οποίων παιδιά κάτω των 16 – που συνεχίζουν να υποφέρουν από Α

Πηγή:http://intifadagr.wordpress.com/