Στο λιτό γραφείο του στο στρατόπεδο προσφύγων στη Τζαμπάλια, ο Rizik al-Madhoun, 41 ετών, εξηγεί πώς το εργοστάσιο ενδυμάτων του ξεκίνησε να κλείνει έξι χρόνια πριν.

«Ξεκινήσαμε το 1993 με επτά ραπτομηχανές. Μέχρι το 2005 είχαμε 250 μηχανές και τους ανάλογους ράφτες », είπε. “Το 2006, μετά την εκλογή της Χαμάς και αφού το Ισραήλ σφράγισε τα σύνορα, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε  το μισό του εργοστασίου. Σταματήσαμε το σύνολο της παραγωγής το 2007, όταν το Ισραήλ έσφιξε την πολιορκία. “

Το εργοστάσιο του Al-Madhoun είναι μια  από το 97 τοις εκατό των βιομηχανικών εγκαταστάσεων στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία μέχρι το 2008,  είχε σταματήσει την παραγωγή, ως αποτέλεσμα του ισραηλινού  αποκλεισμού των συνόρων της Γάζας που περιορίζει τις  εισαγωγές, και σχεδόν όλες τις εξαγωγές. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007, ο ΟΗΕ είχε ήδη αναφέρει ότι μόνο το ένα τοις εκατό των 960 εργοστασίων ενδυμάτων της Γάζας είχε παραμείνει ανοιχτό.

Σήμερα, αναφέρεται ότι το 80 τοις εκατό των εργοστασίων στη Γάζα παραμένουν κλειστά ή υπολειτουργούν.

«Μέχρι το 2005, η δουλειά μας πήγαινε καλά», δήλωσε ο al-Madhoun.  «Φτιάχναμε πουκάμισα, παντελόνια, τζιν, φορέματα, φούστες, τα ρούχα για το σχολείο …  φτιάχναμε ό, τι ήταν σε ζήτηση. Επειδή τα ρούχα μας ήταν υψηλής ποιότητας, το 80 τοις εκατό εξάγονταν στην ισραηλινή αγορά, και μερικά από αυτά στη συνέχεια εξάγονταν στις ευρωπαϊκές αγορές».

Οι εργαζόμενοι του ήταν μεταξύ των 40.000 που εργάζονταν ως ράφτες στη Γάζα. «Πριν κλείσει το εργοστάσιό μας, απασχολούσε 250 υψηλής ποιότητας ράφτες, καθώς και άλλους 100 που εργάζονταν από το σπίτι», είπε. «Άλλες  50 οικογένειες εργάζονταν από το σπίτι, κάνοντας τις τελικές πινελιές και το τέλος της εργασίας».

Συντετριμμένος

Μια περιήγηση μέσα στην τεράστια αποθήκη που ήταν το εργοστάσιο του al-Madhoun αποκάλυψε σήμερα πολύ αχρησιμοποίητο χώρο, με λίγα δωμάτια που διατίθενται για την αποθήκευση φθηνών εισαγόμενων ειδών ένδυσης. «Τώρα έχουμε μόνο ένα μεγάλο αποθηκευτικό χώρο. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίο να μπορεί να λειτουργήσει το εργοστάσιό μας, γι’ αυτό,  πουλάμε αυτές τις εισαγωγές στις αγορές της Γάζας.»

Σε έκθεσή του τον Ιούνιο, ο ΟΗΕ εστίασε στην κατεστραμμένη οικονομία της Γάζας,  τονίζοντας πως,  «η συνέχιση της απαγόρευσης  της μεταφοράς  εμπορευμάτων από τη Γάζα στις παραδοσιακές αγορές της στη Δυτική Όχθη και στο Ισραήλ, σε συνδυασμό με τους αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση σε γεωργική γη και αλιευτικά ύδατα, εμποδίζει την  ανάπτυξη και διαιωνίζει τα υψηλά επίπεδα της ανεργίας, της επισιτιστικής ανασφάλειας και της εξάρτησης από την ανθρωπιστική βοήθεια», (“Five years of blockade: the humanitarian situtation in the Gaza Strip”).

 

Οι ψεύτικοι ισχυρισμοί για την ασφάλεια

Η ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Gisha, έχει αναφέρει σε εκτιμήσεις της ότι το 85 τοις εκατό των εξαγωγών της Γάζας παραδοσιακά πήγαινε στο Ισραήλ και στις Παλαιστινιακές αγορές εκτός της Γάζας. Η Gisha έχει επίσης τονίσει ότι όλοι οι ισχυρισμοί των προφυλάξεων ασφαλείας, που είναι ο λόγος για την απαγόρευση των εξαγωγών από τη Γάζα, δεν έχουν καμιά υπόσταση.

«Πρόσφατα εγκαταστάθηκε στο πέρασμα (σύνορα) ένας νέος σαρωτής για τον έλεγχο των αγαθών», δήλωσε η Gisha τον Ιούνιο. Σύμφωνα με την Gisha, στρατιωτικοί αξιωματούχοι του Ισραήλ , «έχουν πει ότι η επιλογή για την απαγόρευση πώλησης των αγαθών από τη Γάζα στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη έγινε σε πολιτικό επίπεδο και χρειάζεται να αποφασισθεί εκεί» (“Gisha presents: strawberries for sale”)

Το Παλαιστινιακό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέφερε ότι η ποσότητα των εξαγωγών που επιτράπηκε να φύγει από τη Γάζα τον Μάρτιο ήταν «το 1,28 τοις εκατό του αριθμού πριν από το κλείσιμο των συνόρων»,  και τον Απρίλιο οι εξαγωγές ήταν το  «0,85 τοις εκατό του αριθμού πριν το κλείσιμο .» (“5 Years and Counting: International Organizations and Donors Continue to Fund Israel’s Illegal Closure on the Gaza Strip”).

Τα ποσοστά ανεργίας στη Γάζας συνεχίζουν να κυμαίνονται μεταξύ 35 και 65 τοις εκατό και η ανάγκη τροφίμων και εξάρτησης από τη βοήθεια παραμένει στο 80 τοις εκατό.

«Μια αστική περιοχή δεν μπορεί να επιβιώσει απομονωμένη», δήλωσε ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, Maxwell Gaylard, τον Αύγουστο, επαναλαμβάνοντας την ανάγκη να ανοίξουν εκ νέου τα κλειστά σύνορα της Γάζας στο εμπόριο.

«Η περιοχή έχει απομονωθεί ουσιαστικά από το 2005», σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΗΕ, «που σημαίνει ότι, σε μακροπρόθεσμη βάση, η οικονομία της θα είναι ριζικά μη βιώσιμη υπό τις παρούσες συνθήκες. Η Γάζα σήμερα διατηρείται ζωντανή  μέσω της εξωτερικής χρηματοδότησης και της παράνομης οικονομίας των τούνελ».

Η πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών , κατέληξε επιμένοντας ότι, μεταξύ άλλων, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, «πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση στον κόσμο πέρα από τη Γάζα,  για θρησκευτικούς, εκπαιδευτικούς, ιατρικούς, πολιτιστικούς, εμπορικούς και άλλους σκοπούς. “

Ο Rizik Al-Madhoun απλούστευσε την έκκληση: να επιτραπούν στη Γάζα οι εξαγωγές.

«Από τη στιγμή που έχουμε τόσο λίγες επιλογές για  εργασία, οι ράφτες της Γάζας έχουν τελειοποιήσει την τέχνη τους»,  είπε ο al-Madhoun. «Μπορούμε να φτιάξουμε  ρούχα πολύ καλύτερης ποιότητας από αυτά των τουρκικών εισαγωγών που παίρνουμε, αλλά χωρίς  να υπάρχει αγορά, δεν υπάρχει κανένα νόημα στην παραγωγή αγαθών.”


Πηγή: Electronic Intifada από IPS

από:http://intifadagr.wordpress.com/