Αλλά το γιατί επέλεξε σε μια στήλη για την Ευρώπη να μας γράψει για μια «είδηση που έρχεται από τη Μέση Ανατολή» και μάλιστα με καθυστέρηση… εξίμισι ετών! (το κείμενο του Ισραηλινού καθηγητή Μεναχέμ Μάγκιντορ και του Παλαιστίνιου Σάρι Νουσέιμπε υπογράφηκε τον Μάιο του 2005!). Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο του άρθρου θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:

1 «Οι Βρετανοί πανεπιστημιακοί αποκλείουν τους Ισραηλινούς συναδέλφους τους -π.χ. των Πανεπιστημίων Bar-Ilan και Χάιφας» επειδή το Πανεπιστήμιο της Χάιφας παραβίασε την ακαδημαϊκή ελευθερία του καθηγητή Ιλαν Πάπε παρενοχλώντας τον επειδή επέκρινε την ισραηλινή κατοχή, και το Πανεπιστήμιο Μπαρ Ιλάν επειδή υιοθέτησε κολέγιο των -παράνομων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο- εποίκων στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη.

2 Για το «από πού κι ώς πού ευθύνονται οι Ισραηλινοί πανεπιστημιακοί» για το ότι «συνεχίζεται η ισραηλινή κατοχή στη Δυτική Οχθη» απαντούν οι Παλαιστίνιοι ακαδημαϊκοί της καμπάνιας PACBI στο κάλεσμά τους για ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ: «Τα ισραηλινά ακαδημαϊκά ιδρύματα (τα περισσότερα ελεγχόμενα από το κράτος) και η μεγάλη πλειοψηφία των Ισραηλινών διανοούμενων και ακαδημαϊκών συμμετέχουν άμεσα με το να συντηρούν, υπερασπίζονται ή ακόμα και με το να δικαιολογούν τις [...] μορφές καταπίεσης ή συνεργούν σε αυτές με τη σιωπή τους».

Σύμφωνα δε με τον Ισραηλινό Anat Matar, λέκτορα στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, αυτό «υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι το υπουργείο Αμυνας χρηματοδοτεί 55 από τα ερευνητικά του προγράμματα, και ότι η Υπηρεσία Αμυντικών Προηγμένων Ερευνών (DARPA) από το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ χρηματοδοτεί άλλα 9. Ολα τα πανεπιστήμια στο Ισραήλ προσφέρουν ειδικά φοιτητικά προγράμματα για το αμυντικό κατεστημένο». («Haaretz», 27/8/2009)

3 Ο καθηγητής Σάρι Νουσέιμπε είναι τόσο «εγνωσμένης ακεραιότητας» που προκάλεσε την κατακραυγή της Παλαιστινιακής Ενωσης Πανεπιστημιακών Καθηγητών και Υπαλλήλων, η οποία ζήτησε την αποπομπή του. (Για την ιστορία, ο Παλαιστίνιος Νουσέιμπε παρέμεινε στη θέση του, ενώ ο Ισραηλινός υποστηρικτής του ακαδημαϊκού μποϊκοτάζ Ιλαν Πάπε, λόγω του πολέμου που του γινόταν, του αποκλεισμού του από σεμινάρια και συνέδρια και κυρίως των απειλών για τη ζωή του, αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό.)

Η «ακεραιότητα» του Νουσέιμπε έγκειται προφανώς στο ότι μεταξύ άλλων οργανώσεων συμμετείχε έως το 2010 και στο Council on Foreing Relations, το πιο πανίσχυρο αμερικανικό «think tank» εξωτερικής πολιτικής (βλ. Ροκφέλερ, Ολμπράιτ, Κόλιν Πάουελ κ.ά.).

4 Ο Νουσέιμπε έχει τόσο «σταθερές δημοκρατικές αρχές» που απεμπολεί εκείνος για λογαριασμό των Παλαιστίνιων προσφύγων το αναγνωρισμένο ακόμα και από τον ΟΗΕ (απόφ. 194 της Γ.Σ.) συλλογικό αλλά και ατομικό δικαίωμά τους να επιστρέψουν στις εστίες τους. Ενώ δεν διστάζει να δηλώσει: «Η επόμενη πρότασή μου θα είναι να ζητήσω από το Ισραήλ να μας προσαρτήσει με το να μας αποδεχτεί ως πολίτες τρίτης κατηγορίας. Οι Παλαιστίνιοι θα απολαμβάνουν θεμελιώδη δικαιώματα, όπως της μετακίνησης, της εργασίας, της υγείας, της εκπαίδευσης, αλλά δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα. Δεν θα είμαστε πολίτες, μονάχα υποκείμενα»!(«Φιγκαρό», 4/1/2010).

Τις προτάσεις του αυτές στο βιβλίο του «Τι αξίζει ένα παλαιστινιακό κράτος;» ο ίδιος τις χαρακτηρίζει ως «ένα εκλογικά μη δημοκρατικό αμοιβαίο διακανονισμό».

5 Πέραν του Πάπε, ήδη από το 2002 καμιά δεκαριά Ισραηλινοί επιστήμονες, ανάμεσά τους και η εκλιπούσα πλέον Τάνια Ράινχαρτ, είχαν συνυπογράψει μαζί με κάπου 260 Ευρωπαίους ένα αρχικό μετριοπαθές κάλεσμα για μποϊκοτάζ των ισραηλινών πανεπιστημίων, προκαλώντας την μήνιν του Συντονιστικού Συμβουλίου των Συλλόγων των Σχολών. Ενώ η ομάδα «Boycott! Υποστήριξη της παλαιστινιακής έκκλησης BDS από τα “μέσα”» στον ιστότοπό της κάνει συγκεκριμένη αναφορά στο ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ, στις ευθύνες της ισραηλινής ακαδημαϊκής κοινότητας και παραπέμπει στο κάλεσμα του PACBI.

6 Εκτός από Παλαιστίνιους, Ισραηλινούς, Βρετανούς και άλλους πανεπιστημιακούς ανά τον κόσμο, υπάρχουν και Ελληνες που συμμερίζονται τέτοια «τρελά πράγματα».

Εν μέσω των σφαγών σε Λίβανο και Γάζα (Ιούλιος 2006) ο καθηγητής Αρης Τερζής από τον Δημόκριτο αρνήθηκε να συμμετάσχει σε διεθνές πρότζεκτ επειδή σε αυτό συμμετείχε η ομάδα του καθηγητή Μπόρις Τσούκερμπλατ από το Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν στο Ισραήλ. Το 2010 μετά τη σφαγή στον Στόλο της Ελευθερίας καλέσματα σε ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ είχαν κάνει τόσο το μέλος της αποστολής και νυν μέλος της εκτελεστικής γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ Τάκης Πολίτης όσο και ο Ομιλος Μελέτης της Ιστορίας και της Κοινωνίας (ΟΜΙΚ).

 
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ


Από την Ελευθεροτυπία στις 30/11/2011 με προσθήκη κάποιων links